Planując przeprowadzkę do Hiszpanii, warto sprawdzić jak wygląda opieka medyczna w tym kraju. Ta, podobnie jak w Polsce, dzieli się na publiczną i prywatną opiekę zdrowotną. Hiszpański system opieki zdrowotnej (esp. SNS – Sistema Nacional de Salud) jest jednak zdecentralizowany - każda wspólnota autonomiczna zarządza swoim systemem. Co jeszcze warto wiedzieć o pomocy medycznej w Hiszpanii?
Publiczna opieka zdrowotna w Hiszpanii
Publiczna opieka zdrowotna w Hiszpanii jest powszechna i finansowana przez państwo – z podatków oraz składek ubezpieczeniowych, które są pobierane z wynagrodzeń pracowników. System opieki zdrowotnej jest zdecentralizowany. Oznacza to, że każda z 17 wspólnot autonomicznych Hiszpanii sprawuje kontrolę i zarządza własnym systemem, a rząd krajowy wyłącznie nadzoruje ogólną politykę zdrowotną.
Wszyscy obywatele i rezydenci Hiszpanii mają prawo do korzystania z państwowej opieki zdrowotnej w Hiszpanii. Uprawnia do tego o Tarjeta Sanitaria Individual (TSI) – hiszpańska karta zdrowia, która daje pełny dostęp do usług medycznych. TSI jest wydawana osobom zameldowanym w Hiszpanii. Do jej uzyskania wymagany są: Certificado de Registro (dokument rejestracji rezydencji), numer NIE, dowód osobisty oraz paszport. Należy udać się do najbliższego lub wybranego ośrodka zdrowia (esp. Centro de salud) lub placówki administracji zdrowia, złożyć wniosek o kartę ubezpieczenia zdrowotnego i poczekać na jej wydanie. Zwykle trwa to kilka tygodni, jednak jej posiadanie umożliwia skorzystanie zarówno z porad lekarzy rodzinnych oraz specjalistów, jak i wykonywania badań medycznych oraz pobyt w szpitalach.
Obywatele UE (w tym Polacy), którzy nie są rezydentami w Hiszpanii, mogą korzystać z publicznej opieki zdrowotnej na podstawie EKUZ – Europejskiej Karty Ubezpieczenia Zdrowotnego. Umożliwia ona korzystanie wyłącznie z niezbędnego zakresu opieki medycznej podczas tymczasowego pobytu za granicą. Nie pokrywa kosztów prywatnej opieki zdrowotnej oraz transportu medycznego do Polski.
Prywatna opieka zdrowotna
Obok systemu publicznego istnieje również rozwinięty sektor prywatnej opieki zdrowotnej. W odróżnieniu do prywatnej opieki medycznej, placówki prywatne są dostępne dla każdego, niezależnie od statusu rezydenta. Z tego rozwiązania chętnie korzystają zarówno turyści, jak i ekspaci, którzy chcą uniknąć kolejek lub mieć dostęp do anglojęzycznych lekarzy. Zwolennicy prywatnej służby zdrowia mogą wykupić prywatne ubezpieczenie zdrowotne u różnych ubezpieczycieli. Działają tu: AXA, Cigna, Sanitas, Adeslas i wiele innych. Ceny pakietów podstawowych zaczynają się od 30 do 50 euro miesięcznie dla ludzi w wieku od 20 do 30 lat. Koszty rosną wraz z wiekiem.
Blaski i cienie publicznej opieki medycznej w Hiszpanii
Służba zdrowia w Hiszpanii zapewnia wysoki standard opieki medycznej. W ofercie systemu znajdują się nowoczesne procedury diagnostyczno-lecznicze. Pacjenci mają dostęp do szerokiego grona lekarzy – specjalistów. Mogą też korzystać z programów prewencyjnych i edukacji prozdrowotnej, a w większości przypadków nie muszą ponosić żadnych kosztów, korzystając z powszechnej opieki medycznej. Mimo szeregu zalet, system zdrowia publicznego w Hiszpanii boryka się z problemami. Do głównych należy długi czas oczekiwania, zwłaszcza dotyczący zabiegów planowych, operacji lub wizyt u specjalistów, który jest powiązany z brakami kadrowymi. Kolejne problemy, które dotykają służby zdrowia w większości krajów europejskich, to starzenie się społeczeństwa i koszty utrzymania publicznej opieki zdrowotnej.
Kontakt